Στα βουνά των Άνδεων, στην κοιλάδα της πόλης Cochabamba δημιουργήθηκε ένα πιάτο μόνο για ‘’άντρες’’. Το όνομα του πιάτου, Pique macho, αναφέρεται στο μέγεθός του και την υποτιθέμενη αρρενωπότητα αυτού που θα καταφέρει να το φάει όλο μόνος του.
Το Pique macho είναι ένα πλούσιο και πικάντικο πιάτο που συνεχώς σε προκαλεί. Το “Pique Macho” ή “Pique a lo Macho” δημιουργήθηκε το 1974 από τον κ. Honorato Quinones και τη σύζυγό του, Evangelina Gomez Quinones, ιδιοκτήτες του “Restaurante Miraflores” στη Cochabamba της Βολιβίας.
Ο τοπικός θρύλος του Pique a lo Macho λέει πως μια ομάδα μεθυσμένων, πεινασμένων εργαζόμενων πήγε αργά το βράδυ σε ένα εστιατόριο για να φάει. Ο ιδιοκτήτης έκλεινε και δεν είχε τίποτα να τους δώσει. Οι πελάτες δεν έφευγαν και επέμεναν να τους δώσει κάτι να φάνε, λέγοντας του πως θα έτρωγαν οτιδήποτε τους έδινε.
Ο ιδιοκτήτης μη μπορώντας να τους αποφύγει συνδυάζει κρέας, πατάτες και καυτερές πιπεριές. Φτιάχνει κάτι πολύ πικάντικο για να τους βοηθήσει με τη μέθη τους.
Τους το σερβίρει λέγοντάς τους “Piquen” si son “machos”, φάτε αν νομίζετε ότι είστε αρκετά άντρες. Έτσι πήρε το όνομα του Pique Macho.
Από τότε το συγκεκριμένο πιάτο έγινε το αγαπημένο της πόλης Cochabamba και όχι μόνο.
Σύμφωνα με μια έρευνα, το pique macho είναι το αγαπημένο πιάτο για το ένα τρίτο των Βολιβιανών. Η απλότητα της εκτέλεσης, η ποικιλία των καρυκευμάτων και η γεύση του, είναι ο νικητήριος συνδυασμός ενός πιάτου που υιοθετείται από ένα ολόκληρο έθνος.
Μία έκρηξη αμύλου και πρωτεϊνών με πρωταγωνιστές ζουμερά κομμάτια βόειου κρέατος, λουκάνικα, πατάτες τηγανητές και πολλά βραστά αυγά είναι κάποια από τα υλικά που συνθέτουν αυτό το πλούσιο πιάτο.
Τα κρεμμύδια μαζί με τις καυτερές πιπεριές, τις ντομάτες, τη μουστάρδα, το κέτσαπ και τη μαγιονέζα, έρχονται και ολοκληρώνουν αυτή τη γευστική υπερβολή.
Αν φτιαχτεί και σερβιριστεί σωστά, οι χυμοί του βόειου κρέατος εμποτίζουν τις πατάτες και τις πιπεριές σε ένα χυμώδες λουτρό γεύσεων.
Εστιατόρια, αγορές, πλανόδιοι πωλητές και catering σερβίρουν pique macho όλες τις ώρες της ημέρας, ακόμη και μέχρι το τέλος της νύχτας. Είναι ένα κλασικό σνακ για μετά τα μεσάνυχτα, που καλό είναι να το μοιραστείτε με τους φίλους σας και ας μην τους αποδείξετε πόσο ‘’macho’’ είστε!!
Υλικά
◉ 1 kg κόντρα μόσχου
◉ 4 τεμ. Λουκάνικο Φρανκφούρτης
◉ 1 σκελίδα σκόρδο
◉ 6 πατάτες
◉ 2 ντομάτες
◉ 70ml ελαιόλαδο
◉ 1 πιπεριά κόκκινη
◉ 1 πιπεριά πράσινη καυτερή (jalapeno)
◉ 1 κρεμμύδι ξερό
◉ 1 κουταλιά της σούπας ξύδι
◉ 120ml μπύρα
◉ μαύρο πιπέρι
◉ αλάτι
◉ κύμινο
◉ κέτσαπ
◉ μαγιονέζα
Μέθοδος παρασκευής
▣ Καθαρίζουμε τις πατάτες, τις πλένουμε και τις κόβουμε για τηγάνι.
▣ Κόβουμε τα λουκάνικα σε διαγώνιες φέτες και τα σοτάρουμε σε ένα αντικολλητικό τηγάνι.
▣ Στη συνέχεια, τα αφαιρούμε από το τηγάνι, προσθέτουμε το ελαιόλαδο και σοτάρουμε το κρέας το οποίο πρώτα το έχουμε κόψει σε κύβους. Κατά τη διάρκεια του σοταρίσματος προσθέτουμε το σκόρδο και καρυκεύουμε με αλάτι, πιπέρι μαύρο και λίγο κύμινο.
▣ Βάζουμε πάλι τα λουκάνικα στο τηγάνι και σβήνουμε με τη μπύρα. Αφήνουμε 4 λεπτά ώστε να δημιουργηθεί μία σάλτσα από τους χυμούς του κρέατος. Στη συνέχεια αφαιρούμε από τη φωτιά.
▣ Κόβουμε τις ντομάτες σε μεγάλες φέτες, τις πιπεριές ζουλιέν και το κρεμμύδι εμινσέ. Τα βάζουμε σε ένα μπολ προσθέτουμε αλάτι και τα μαρινάρουμε με ελαιόλαδο και ξύδι.
▣ Σε ένα τηγάνι προσθέτουμε λάδι και τηγανίζουμε τις πατάτες.
Για το σερβίρισμα
▣ Σε ένα πιάτο βάζουμε τις τηγανιτές πατάτες. Προσθέτουμε από πάνω το κρέας μαζί με το λουκάνικο. Περιχύνουμε από πάνω τη σάλτσα που έχει δημιουργηθεί και τοποθετούμε στη συνέχεια τα μαριναρισμένα λαχανικά.
▣ Γαρνίρουμε με αυγά βραστά και πιπεριές jalapeno. Το συνοδεύουμε με κέτσαπ και μαγιονέζα.
Κρασί της επιλογής μας γι αυτή τη συνταγή.
Τα Gewürztraminer και Riesling, ήταν ανέκαθεν η επιλογή για τα spicy-καυτερά πιάτα και υπάρχει σοβαρός λόγος. Και τα δύο έχουν το σώμα και την οξύτητα για να κόψουν την κάψα, τη γλύκα (ή την ψευδαίσθηση γλύκας) και η τέλεια γεύση τους δένει με αυτές του φαγητού. Το τζίντζερ, το μαύρο πιπέρι και το σανδαλόξυλο ταιριάζουν φυσικά με την σπιρτάδα του Gewürztraminer, ενώ το γαρύφαλλο, τα τσίλι κι ο κορίανδρος παίζουν ευχάριστα με τις ροδακινένιες και βερικοκένιες νότες του Riesling.
Coryphée 2018 – Gewürztraminer
Αμπελώνες Rira
Πρασινοκίτρινο χρώμα στο ποτήρι. Φινετσάτα αρώματα αχλαδιού, κομπόστας ροδάκινου, περγαμόντου και λίτσι συναντούν το λευκο τριαντάφυλλο, τη ζύμη και το σιρόπι ζάχαρης σε ένα λεπτεπίλεπτο και όμορφα ισορροπημένο μπουκέτο.
Γεμάτο στόμα, με βουτυρένια υφή και ισορροπημένη οξύτητα. Ροδάκινο, κίτρο και μέλι κυριαρχούν και καταλήγουν στην όμορφη και ελαφρώς πικάντικη μακράς διάρκειας επίγευση.
