Πόσο όμορφο και πόσο τιμητικό ένα φαγητό να παίρνει το όνομα του δημιουργού του. Έτσι και η σαλάτα ΄΄Olivier΄΄ ή όπως την ξέρουν οι περισσότεροι ΄΄Ρωσική σαλάτα΄΄.
Εμπνευστής της ο Γάλλος Σεφ Lucien Olivier (Люсьен Оливье) ο οποίος το 1860 εργαζόταν στο πολυτελές εστιατόριο της Μόσχας ΄΄L’Hermitage΄΄. Είχε ένα ξεχωριστό δωμάτιο στην κουζίνα του εστιατορίου όπου κανείς άλλος δεν είχε πρόσβαση.
Εκεί ετοίμαζε κρυφά τη νόστιμη δημιουργία του με σκοπό κανείς να μην μπορεί να μάθει τη συνταγή του.
Η ακριβής συνταγή, ιδιαίτερα αυτή του dressing, κρατήθηκε μυστική από τον Σεφ και παραμένει άγνωστη μέχρι σήμερα. Εικάζεται πως ήταν ένας τύπος μαγιονέζας, με γαλλικό κρασί, ξύδι, μουστάρδα και ελαιόλαδο από την Προβηγκία.
Επιπλέον η σαλάτα περιείχε ανάλογα με τις εποχές του χρόνου αγριόγαλο, μοσχαρίσια γλώσσα, καπνιστή πάπια, κύβους πηχτής, χαβιάρι, μαρούλι, ουρές από καραβίδα, κάππαρη, αγγούρι, και βρασμένα αυγά.
Η σαλάτα έγινε τόσο διάσημη που ο Τσάρος Αλέξανδρος Β΄ πήγε στο ΄΄L’Hermitage΄΄ για να τη δοκιμάσει.
Το 1883 σε ηλικία 45 ετών, ο Lucien Olivier πέθανε και μαζί με αυτόν χάθηκε και η πρωτότυπη συνταγή καθώς δεν έγραψε και δεν είπε σε κανέναν απολύτως τίποτα.
Το εστιατόριο ΄΄L’Hermitage΄΄, έκλεισε εντέλει το 1905.
Λέγεται πως ένας από τους βοηθούς του, ο Ιβάν Ιβάνοφ κατάφερε να μπει μία φορά μέσα στο ΄΄κρυφό΄΄ δωμάτιο. Το μόνο όμως που μπόρεσε να δει ήταν τα υλικά. Το αποτέλεσμα ήταν να φτιάξει μία σαλάτα που να πλησιάζει την Olivier χωρίς όμως να μπορεί να αποτυπώσει την ίδια γεύση στους απαιτητικούς ουρανίσκους. Η σαλάτα αυτή ονομάστηκε Stolichny Salad.
Με την πάροδο του χρόνου, η σαλάτα Olivier εξελίχθηκε και τα περισσότερα από τα γκουρμέ συστατικά αντικαταστάθηκαν με πιο κοινά υλικά, όπως μπιζέλια, καρότα, πατάτες, κοτόπουλο, ζαμπόν και τουρσί.
Σήμερα, οι παραλλαγές είναι ατελείωτες, με τους περισσότερους Ρώσους Σεφ να συμφωνούν σε ένα πράγμα: ότι η προσθήκη καρότων στη σαλάτα ΄΄Olivier΄΄ είναι αίρεση.
Κάποια μυστικά που θα πρέπει να γνωρίζουμε είναι πως:
⭗ τα υλικά θα πρέπει να είναι κρύα
⭗ τα λαχανικά να είναι κομμένα σε μικρό καρεδάκι
⭗ η μαγιονέζα που θα χρησιμοποιήσετε θα πρέπει να είναι καλής ποιότητας ή ακόμα καλύτερα να την έχετε φτιάξει μόνοι σας
Σήμερα η σαλάτα Olivier είναι μία γιορτινή, παραδοσιακή σαλάτα της Παραμονής της Πρωτοχρονιάς και είναι από της πιο δημοφιλείς σαλάτες της Ρωσικής κουζίνας.
Υλικά
⭗ 3 μέτριες πατάτες
⭗ 200γρ. αρακά
⭗ 4 μέτρια καρότα
⭗ 4 αυγά βρασμένα (ντυρ)
⭗ 150γρ. καπνιστό χοιρινό
⭗ 3 αγγουράκι κορνισόν
⭗ 200γρ. μαγιονέζα
⭗ αλάτι, πιπέρι
Μέθοδος παρασκευής
▢ Κόβουμε τις πατάτες και τα καρότα σε κύβους και στη συνέχεια τα βράζουμε.
▢ Βράζουμε και τον αρακά.
▢ Μόλις βράσουν τα κρυώνουμε και τα βάζουμε σε ένα μπολ.
▢ Κόβουμε καρεδάκι το καπνιστό χοιρινό και μπρινουάζ το αγγουράκι κορνισόν. Τα βάζουμε και αυτά μέσα στο μπολ.
▢ Με έναν τρίφτη τρίβουμε τα αυγά στο μπολ (μπορούμε αν θέλουμε να τα κόψουμε σε κύβους).
▢ Προσθέτουμε τη μαγιονέζα, αλάτι και πιπέρι. Ανακατεύουμε καλά.
▢ Χρησιμοποιούμε αμέσως ή διατηρούμε στο ψυγείο.
Κρασί της επιλογής μας γι αυτή τη συνταγή.
Terre d’ Etoiles Riesling
Domaine Christophe Mittnacht
Τα περισσότερα dressing που βασίζονται στο συνδυασμό ελαιόλαδου, μουστάρδας ή ξιδιού έχουν ισχυρές, όξινες γεύσεις που δουλεύουν καλά όταν πέφτουν μέσα σε πράσινα σαλατικά. Αυτά τα dressing είναι μεν καλά για τη γεύση της σαλάτας αλλά δεν είναι καθόλου καλά για τον συνδυασμό με το κρασί. Κάποια κρασιά θα αγωνιστούν με πάθος για να τα καταφέρουν αλλά με αμφίβολο αποτέλεσμα. Αν κάνετε, λοιπόν, τον λάθος συνδυασμό, το κρασί θα είναι επίπεδο και μάλλον ανιαρό ή ανύπαρκτο.
To Terres d’Etoiles Riesling από το Domaine Christophe Mittnacht με οξύτητα που τσακίζει κόκκαλα και εντυπωσιακή συμπύκνωση είναι μια μάλλον καλή επιλογή για το συγκεκριμένο πιάτο.
Απαλό λεμονί χρώμα και ελκυστικά αρώματα λεμονιού, γκρέιπφρουτ, άγουρου ανανά, μοσχολέμονου, ροδάκινου και πράσινου μήλου. Έχει κοφτερή οξύτητα και μέτριο σώμα ενώ η mineral αίσθηση παραμένει για ώρα στο στόμα.
