Όταν ένα μπαρ ανοίγει, μπορεί να σερβίρει τους πάντες; Πότε τα χέρια των barmen είναι δεμένα;Το νομοθετικό πλαίσιο από χώρα σε χώρα για το ποιος μπορεί να πίνει ανάλογα με το ποια ηλικία έχει, δεν είναι ίδια. Προφανώς η διαφορετική οπτική οφείλεται στην ποικιλομορφία πολιτισμικών και κοινωνικών ιδιαιτεροτήτων.
Πριν όμως ταξιδέψουμε στους κανόνες κάθε χώρας ας δούμε τα κριτήρια που διέπουν την νομοθεσία σύμφωνα με το Διεθνές Κέντρο Πολιτικής για το Αλκοόλ (International Center for Alcohol Policies):
Όλες οι χώρες έχουν κατώτατο ηλικιακό όριο για κατανάλωση σε καταστήματα επισιτιστικού ενδιαφέροντος (legal drinking age)
- Η νομοθεσία διαφοροποιείται στην πώληση από την πόση
- Κατηγοριοποίηση αλκοόλ π.χ άλλο κρασί άλλο μπύρα
- Απαγόρευση αλκοόλ σύμφωνα με τα θρησκευτικά πιστεύω
Οι χώρες που έχουν θεσπίσει το χαμηλότερο ηλικιακό όριο αγοράς αλκοόλ είναι η Μάλτα και η Ιταλία που είναι τα 16. Ακόμα πιο γενναίο είναι το Ολλανδικό Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας που με ειδική ρύθμιση όρισε τα 16 έτη σαν σωστό ξεκίνημα κατανάλωσης κρασιού και μπύρας και 18 σε όλα τα άλλα οινοπνευματώδη ποτά. Από την άλλη στην Μεγάλη Βρετανία είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο που επιτρέπει το αλκοόλ στα 5 έτη στην εστία με γονική συναίνεση και την κατανάλωση από τα 16.
Ακόμα στην Αυστρία και στον Καναδά επιτρέπεται το αλκοόλ πάνω από τα 18 ανάλογα με τις επαρχίες ή τις περιοχές. Στην Γερμανία πάλι ο ανήλικος πρέπει να έχει συνοδεία για να πιει. Ενώ στην Νέα Ζηλανδία επιτρέπεται η κατανάλωση μόνο με συνδυασμό φαγητού με εξαίρεση χώρους που δεν είναι ανοιχτοί για όλο το κοινωνικό σύνολο όπως ιδιωτικές λέσχες.
Η Κίνα πάλι έχει θεσπίσει την πιο αυστηρή νομοθεσία αφού το Υπουργείο Εμπορίου επιβάλει άδειες για τους πωλητές του αλκοόλ αλλά και πιστοποίηση καθαρότητας όλων των ποτών. Επίσης όσοι κάτω από 18 πιαστούν να πίνουν αλκοόλ έχουν πρόστιμο πάνω από 250 ευρώ και οι υπεύθυνοι των μαγαζιών που τους προμηθεύουν έχουν αναστολή τρεις μήνες για να μην οδηγηθούν σε σωφρονιστικό κατάστημα.
Στις ΗΠΑ μετά από πολλές αλλεπάλληλες αλλαγές των νόμων, θεσπίστηκε στις περισσότερες πολιτείες στα τέλη της δεκαετίας του 80 ,μετά από κεντρική ομοσπονδιακή παρέμβαση, το όριο των 21 ετών για την κατανάλωση αλκοόλ.
Όμως υπάρχουν και χώρες που δεν επιτρέπεται το αλκοόλ όπως η Ινδία που σε πολλές περιοχές επιτρέπεται μόνο εάν έχεις στην κατοχή σου ειδική άδεια. Ένα ακόμα παράδειγμα είναι οι Μαλβίδες και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα που απαγορεύονται εντελώς εκτός όμως από τα ξενοδοχειακά καταλύματα .
Στο βασίλειο του Μπρούνεϊ μπορεί κάποιος να πιει μετά από ειδική άδεια μέχρι 2 λίτρα εντός 48 ωρών και στις ακόλουθες χώρες Ταϊλάνδη, Φιλιππίνες και Βενεζουέλα απαγορεύεται κατά την περίοδο εκλογών. Και στο Σουδάν απαγορεύεται η πώληση και η κατανάλωση αλκοολούχων ποτών στη χώρα από το 1983. Στο Πακιστάν οι μουσουλμάνοι δεν επιτρέπεται να παράγουν, να πωλούν και να χρησιμοποιούν αλκοολούχα ποτά εντός της χώρας.
Όσον αφορά την Ελλάδα, το ισχύον νομοθετικό διάταγμα του 1994 (ΦΕΚ26/Α) θεωρεί ποινικά κολάσιμη την πώληση οινοπνεύματος σε νέους κάτω των 17, με αποτέλεσμα την δίωξη του ιδιοκτήτη και του υγειονομικού υπεύθυνου. Ακόμα σε ορισμένες περιπτώσεις την ανάκληση της άδειας του μαγαζιού μέχρι 60 μέρες ή και ακόμα την οριστική αφαίρεση της.
Το σίγουρο είναι ότι στην πράξη καμιά νομοθεσία δεν μπορεί να ανακόψει την θέλησή της κατανάλωσης του αλκοόλ. Πιο σίγουρο είναι ότι το μέτρο για την ποσότητα που θα πιει κάποιος αλλά και σε ποια ηλικία πρέπει να γευτεί το αλκοόλ θα πρέπει να μην καταστρατηγείται.
Με απλά λόγια όπως έλεγε ο μεγάλος Frank Sinatra Το αλκοόλ μπορεί να είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου, αλλά η Βίβλος λέει να αγαπάς τον εχθρό σου. Άρα παν μέτρον άριστον!!!!!!
Image by lookstudio on Freepik
