Κοτόπουλο Marengo, ένα φαγητό που πολλοί το συνδέουν με το Στρατηγό Βοναπάρτη. Μύθοι και θεωρίες για ένα τόσο γευστικό και ιδιαίτερο πιάτο, με το όνομα του να είναι κοτόπουλο Marengo. Γαλλία και Ιταλία αμφισβητούν την προέλευση και την αυθεντικότητα της συνταγής προσπαθώντας να κατοχυρώσουν το πιάτο η κάθε μία ως δικό της.
Το πιάτο αποτελείται από κοτόπουλο, λάδι, ντομάτα, αυγά μάτια και καραβίδες οι οποίες στις πιο σύγχρονες συνταγές αντικαθίστανται με μανιτάρια.
Ξεκινώντας την ιστορία, σύμφωνα με ένα δημοφιλή μύθο, το πιάτο ‘’γεννήθηκε’’ το 1800, στη μάχη του Marengo όπου ο Ναπολέων με τα γαλλικά στρατεύματα του, νίκησαν τον Αυστριακό στρατό. Τα τρένα με τα υλικά ανεφοδιασμού ήταν μακριά.
Έτσι λοιπόν, ο chef του Ναπολέωντα δημιούργησε ένα φαγητό με υλικά που μπόρεσε να μαζέψει από τη γύρω περιοχή. Το πιάτο είχε μία υπέροχη γεύση με αποτέλεσμα ο στρατηγός να το ζητά μετά από κάθε μάχη.
Έτσι και γίνονταν μέχρι τη στιγμή που ο chef είχε περισσότερες προμήθειες. Τότε αποφάσισε να αντικαταστήσει τα μανιτάρια με καραβίδες και να προσθέσει λευκό κρασί. Το σέρβιρε στον στρατηγό Βοναπάρτη αλλά εκείνος αρνήθηκε να το αποδεχθεί, πιστεύοντας ότι μία αλλαγή στις συνήθειες του, θα του έφερνε κακή τύχη.
Μία άλλη εκδοχή λέει πως το πιάτο εφευρέθηκε σε ένα γαλλικό εστιατόριο και πήρε το όνομα του ώστε να αποκτήσει το ανάλογο κύρος.
Το πιάτο έγινε σύμβολο της γαλλικής γαστρονομίας
Η Ιταλική ακαδημία κουζίνας έχει καταχωρημένο το κοτόπουλο Marengo ως ένα τυπικό πιάτο της πόλης Πιεμόντε. Παρόλο που παρασκευάζεται σε όλο τον κόσμο με διάφορες παραλλαγές στην Ιταλία το μαγειρεύουν αργά σε σάλτσα ντομάτας με γεύση κρασιού και με την προσθήκη μανιταριών αλλά και καραβίδων. Τέλος το σερβίρουν με ένα αυγό μάτι από πάνω.
Η συνταγή που ακολουθεί είναι με μανιτάρια.
Υλικά
◉ 1 ολόκληρο κοτόπουλο κομμένο σε 8 κομμάτια
◉ 2 κουταλιές της σούπας βούτυρο
◉ 50ml ελαιόλαδο
◉ 300γρ. λευκά μανιτάρια κομμένα σε φέτες
◉ 1 ψιλοκομμένο κρεμμύδι
◉ 2 σκελίδες σκόρδο
◉ 80ml λευκό ξηρό κρασί
◉ λίγο αλάτι & πιπέρι
◉ 250γρ. φρέσκες ντομάτες κομμένες κονκασέ
◉ 200ml ζωμό κοτόπουλου
◉ 2 κλαδάκια φρέσκο μαϊντανό
◉ 2 φέτες ψωμί του τοστ
Μέθοδος παρασκευής
▣ Σε ένα τηγάνι βάζουμε το λάδι και αφότου κάψει προσθέτουμε τα κομμάτια του κοτόπουλου.
▣ Πασπαλίζουμε με αλάτι και πιπέρι. Ψήνουμε το κοτόπουλο μέχρι τα κομμάτια να ροδίσουν και από τις δύο πλευρές.
▣ Αφαιρούμε το κοτόπουλο από το τηγάνι και προσθέτουμε δύο σκελίδες σκόρδο. Αφήνουμε για 1 λεπτό να ροδίσει το σκόρδο και στη συνέχεια σβήνουμε με λευκό κρασί.
▣ Με μία σπάτουλα ξύνουμε ώστε να ξεκολλήσουν όλες οι ουσίες από τον πάτο του τηγανιού.
▣ Στη συνέχεια προσθέτουμε ζωμό κοτόπουλου και τις ντομάτες κονκασέ.
▣ Αφήνουμε να βράσει και ξαναβάζουμε τα κοτόπουλα μέσα στη σάλτσα. Βράζουμε για 10 λεπτά μέχρι να ψηθούν τα κοτόπουλα και να αρχίσει να δένει η σάλτσα μας.
▣ Παράλληλα σε ένα άλλο τηγάνι σοτάρουμε τα μανιτάρια προσθέτοντας κατά τη διάρκεια κρεμμύδι ψιλοκομμένο. Προσθέτουμε αλάτι, πιπέρι και αφαιρούμε από τη φωτιά.
▣ Αφαιρούμε με το μαχαίρι μας την κόρα από το ψωμί του τοστ. Σε ένα τηγάνι με λίγο βούτυρο περνάμε ελαφρώς κάθε φέτα μέχρι να πάρει ένα χρυσαφένιο χρώμα.
▣ Σερβίρουμε τα κομμάτια από το κοτόπουλο με λίγη σάλτσα, προσθέτοντας από πάνω τα σοταρισμένα μανιτάρια και κομμάτια από το φρυγανισμένο ψωμί. Ολοκληρώνουμε με άλλη μία δόση σάλτσας και ψιλοκομμένο μαϊντανό.
▣ Συνοδεύουμε με ρύζι πιλάφι ή πράσινη σαλάτα και αν επιθυμούμε, με ένα αυγό μάτι από πάνω.
Κρασί της επιλογής μας γι αυτή τη συνταγή
Chinon Les Barnabes – Cabernet Franc
Οινοποιείο: Olga Raffault
Το αμπελοτόπι Les Barnabes βρίσκεται δυτικά, χαμηλά σε μια πλαγιά στην περιοχή Veron, κοντά στο Λίγηρα. Στο ποτήρι είναι μέτριο πορφυρό.
Μύτη εντυπωσιακή με αρώματα βιολέτας και λεβάντας να μπλέκονται γλυκά με νότες ζουμερού κερασιού, βύσσινου, μύρτιλου, κανέλας, πράσινου πιπεριού και τσαγιού.
Στο στόμα είναι μετρίου σώματος, με ισορροπημένη οξύτητα και μεταξένιες τανίνες. Κεράσι, φραγκοστάφυλο, φύλλα τσαγιού, βιολέτα, λεβάντα, μπαχάρι, πιπέρι και κανέλα γεμίζει το στόμα σε κάθε γουλιά. Διακριτικός mineral χαρακτήρας χαρίζει έξτρα πόντους πολυπλοκότητας. Η επίγευση τσαγιού μένει στο στόμα για ώρα.
